NL 1. Strategieën om fraude te voorkomen
Real-time monitoring van transacties: Real-time verzameling van transactiegegevens, inclusief transactiebedrag, tijd, locatie, deelnemers, transactietype en andere informatie. Het kan ook nodig zijn om andere informatie met betrekking tot de transactie te verzamelen, zoals de apparaatinformatie van de gebruiker, het IP-adres, het browsertype, enz. De verzamelde handelsgegevens worden geanalyseerd met behulp van geavanceerde algoritmen en modellen om abnormale handelspatronen te identificeren. Analyse kan bestaan uit het vergelijken van huidige transacties met de historische handelspatronen van de gebruiker, deze vergelijken met de handelspatronen van andere gebruikers en het detecteren van ongebruikelijke transactiefrequenties, bedragen of geografische locaties. Het systeem detecteert automatisch ongebruikelijke transacties die niet overeenkomen met vooraf ingestelde regels of machine learning-modellen. Afwijkingen kunnen bestaan uit plotselinge transacties met een grote waarde, frequente transacties met een kleine waarde, transacties uit gebieden met een hoog risico, enz.
Opzetten van fraudebestrijdingsmodellen: Elektronische betalingssystemen kan risicobeoordelingen uitvoeren en transacties voorspellen door antifraudemodellen op te zetten: deze modellen zijn meestal gebaseerd op big data en machine learning-technologie en kunnen het historische transactiegedrag van gebruikers, apparaatinformatie, geografische locatie, enz. analyseren. Gegevens om te bepalen of er een risico op fraude bij een transactie. Voor transacties met een hoog risico zal het systeem strengere beoordelingen en verificaties uitvoeren om de veiligheid van de transactie te garanderen.
Gegevensuitwisseling en samenwerking: Om fraude effectiever aan te kunnen pakken, moeten elektronische betalingssystemen gegevens delen en samenwerken met andere relevante instellingen. Door samenwerkingsrelaties aan te gaan met banken, openbare veiligheidsdiensten, fraudebestrijdingsinstanties, enz. kunnen elektronische betalingssystemen meer fraude-informatie en -gegevens verkrijgen, waardoor fraude nauwkeuriger kan worden geïdentificeerd en voorkomen. Bovendien kunnen elektronische betalingssystemen ook gebruik maken van blockchain-technologie om het delen en verifiëren van gegevens tussen instellingen te bewerkstelligen, waardoor de gegevensbeveiliging en geloofwaardigheid worden verbeterd.
Educatie en veiligheidsbewustzijnstraining: Het verbeteren van het veiligheidsbewustzijn van gebruikers en verkopers is ook een belangrijk middel om fraude te voorkomen. Elektronische betalingssystemen kan de kennis over de beveiliging van elektronische betalingen populair maken bij gebruikers en verkopers door beveiligingseducatie en -training te geven, beveiligingstips te publiceren en beveiligingsbewustzijnsactiviteiten te bevorderen, en te leren hoe fraude kan worden geïdentificeerd, persoonlijke informatie kan worden beschermd en frauderisico's kunnen worden vermeden.
2. Strategieën om problemen met dubbele betalingen te voorkomen
Er is sprake van dubbele uitgaven wanneer een elektronische valuta meerdere keren tegelijk wordt gebruikt of overgedragen aan verschillende ontvangers. Om problemen met dubbele uitgaven te voorkomen, maken elektronische betalingssystemen gebruik van de volgende strategieën:
Unieke identificatiecode: Aan elke transactie wordt een unieke identificatiecode toegewezen (zoals transactie-ID of hash-waarde) om de uniciteit en traceerbaarheid van de transactie te garanderen. Op deze manier kan het systeem, zelfs als iemand probeert dubbele uitgaven te doen, de dubbele transactie identificeren en weigeren door de transactie-ID te controleren.
Gedistribueerde grootboektechnologie: Elektronische betalingssystemen gebruik gedistribueerde grootboektechnologie (zoals blockchain) om transactie-informatie vast te leggen. Gedistribueerde grootboeken zijn gedecentraliseerd, er kan niet mee worden geknoeid, transparant en traceerbaar, en kunnen de authenticiteit en integriteit van transactie-informatie garanderen. In de blockchain wordt elke transactie geverifieerd en geregistreerd door meerdere knooppunten, en zodra het record is voltooid, kan er niet meer mee worden geknoeid of verwijderd. Daarom zijn dubbele uitgaven niet mogelijk in een blockchain-systeem.
Tijdstempel en vergrendelingsmechanisme: In een elektronisch betalingssysteem krijgt elke transactie een tijdstempel om het tijdstip vast te leggen waarop de transactie heeft plaatsgevonden. Tegelijkertijd zal het systeem ook gebruik maken van een vergrendelingsmechanisme om dubbele betalingen te voorkomen. Wanneer bijvoorbeeld een transactie bij het systeem wordt ingediend, vergrendelt het systeem de bijbehorende elektronische valuta om te voorkomen dat deze opnieuw wordt gebruikt totdat de transactie is voltooid. Dit vergrendelingsmechanisme zorgt voor ordelijke transacties en voorkomt dubbele uitgaven.
